Dagbók Tótu litlu

Langur dagur - mikið bras við gamla iMakkann hans pabba, Held ég verði að finna handa honum einhverja aðra tölvu.
Við erum að velta fyrir okkur að gefa út allt það efni sem hann á - efni í ágætis bók. Veit ekki hvort tekst að fjármagna dæmið.

Hefur einhver áhuga á þjóðsögum, örnefnum og munnmælasögum ?

Margt fer öðruvísi en ætlað er. Skömmu fyrir hádegi fór að hvessa og rigna svolítið svo ferðinni yfir hálsinn var frestað fram í næstu viku. En það kemur alltaf meiri tími ......

Ég þarf að fara á Seyðisfjörð í fyrramálið og sækja frumburðinn - hann er búinn að vera í Færeyjum undanfarna daga. Fékk SMS áðan þar sem hann segist vera mættur um borð.
Ég þarf síðan að skjótast á Norðfjörð á morgun og hjálpa pabba gamla í tölvumálum. Ég hef engan tíma til að fara að vinna aftur, það er svo mikið að gera í öllu mögulegu öðru.

Í dag er ég að fara í gönguferð yfir Hallormsstaðaháls ásamt 15 öðrum konum. Fyrir mörgum árum var stofnaður félagsskapur hér um slóðir sem fékk nafnið "Gleðikvennafélag Vallahrepps". Ég er ekki stofnfélagi því á þessum tíma (1988) bjó ég á Norðfirði. Nafn félagsins er til þess ætlað að vekja menn og konur til umhugsunar um orðið "gleðikona". Það var á árum áður notað í sömu merkingu og "gleðimaður" en fékk síðar merkinguna vændiskona.

Sveitarfélagið Vallahreppur er ekki lengur til en það gefur okkur bara betra svigrúm til að taka inn nýja félaga.
Þetta stefnir í góða og glaða ferð, eins og okkur einum er lagið.

Sunnudagurinn var letidagur - nema hvað við fengum gesti í kvöldmat og ég eldaði kjúklingabringur með hrísgrjónum, sveppum, papriku og blaðlauk - býsna gott, þó ég segi sjálf frá.

Þegar ég vaknaði í gærmorgun var svartaþoka og ég ákvað, þar sem ég er í fríi, að liggja og lesa fram eftir degi. Paula, eftir Isabel Allende, var viðfangsefnið. Ég er ennþá að melta þessa bók og á eftir að fletta upp og lesa aftur nokkra kafla í henni, áður en ég get sagt nokkuð um bókina. Nema að ég hefði ekki viljað lesa hana án þess að vera búin að lesa töluvert eftir Isabel Allende áður.

Í morgun er ég aftur á móti búin að vera mjög dugleg, búin að slá garðinn, sem er ekkert smáræði, sjálfsagt hálfur hektari að stærð, þvo þvott, brjóta saman þvott og bara nefndu það.
Er núna á leið að gera góðverk dagsins, þ.e. slá fyrir eldri konu hérna í nágrenninu. Hlýt að fá prik fyrir það á efsta degi.

Úff, það er búið að vera svo heitt !

Á fimmtudaginn eftir að við hjónakornin vorum búin að koma frumburðinum í ferjuna á Seyðisfirði og komin aftur heim, vorum við að velta fyrir okkur hvað við ættum að gera af okkur það sem eftir lifði dags. Endirinn varð að fara upp í fjall og athuga hvort það væri ekki aðeins kaldara þar. En þar var heitara ef eitthvað var, enda nær sólinni, eins og minn spakvitri ektamaki orðaði það. Og til að fullkomna allt, rákumst við á svoooo fallega steina að við hreinlega urðum að taka þá með okkur heim, öll 25 kílóin (já ég veit, við erum svolítið klikk !!) Þegar heim kom, nenntum við ekki einu sinni að elda, fengum okkur pizzu og lágum síðan í leti það sem eftir var kvölds, steinuppgefin eftir 4 tíma púl í 22 stiga hita.

í gær ákváðum við að skreppa á Djúpavog, bara svona til að fá okkur súpu og nýbakað brauð í Löngubúð (eða þannig). Þar hittum við fyrir bæjarstjórann, sem áður var bæjarstjórinn okkar. Eftir stutta stund ákváðum við að nýta okkur góða veðrið á Djúpavogi, grilla og fá okkur smá rauðvín og koníak og gista bara í "Kongó" sem við og gerðum.

Í dag fórum við síðan inn í Fossárdal - um 15 km inn úr Berufirðinum. Þokan var að hrella okkur á leiðinni inn úr en svo létti til og við fengum hið besta útsýni eftir allt saman. Á leiðinni fundum við stóran og flottan geislastein, skólesít heitir hann réttu nafni. Hlakka til að sjá hvernig hann verður þegar ég verð búin að þrífa af honum allan leirinn.

Við keyrðum síðan heim til að sinna skyldustörfum sem að þessu sinni voru þau að taka á móti finnska sendiherranum og hans konu, fara með þau í stutta ferð um bæinn og borða síðan með þeim á Hótel Héraði. Þetta reyndist indælis fólk og kvöldið ánægjulegt í alla staði, nema hvað það byrjaði að rigna hressilega um það leyti sem við komum í Egilsstaði og linnti ekki látum fyrr en við vorum komin heim. Þokan hangir niður í miðjar hlíðar og ómögulegt að segja til um hvernig veðrið verður á morgun. Kemur bara í ljós.