apríl 15, 2003
Jæja gott fólk, ég er komin í páskafrí - PÁSKAFRÍÍÍ !! Var að hugsa um það í dag þar sem ég keyrði heim úr vinnunni - (besti "hugs"tíminn), að ég hef ekki átt páskafrí í allnokkur ár, ekki síðan 1998 - nánar tiltekið. Ástæða ?? Jú, ég var í fjarnámi sl. fjóra vetur, að læra kerfisfræði við HR og páskarnir hafa verið tími próflesturs eða verkefnavinnu eða hvort tveggja. Í fyrra voru páskarnir HORROR - lokaverkefnið í vinnslu - endalaus vinna og ekki tími til eins eða neins annars.
En allt tekur enda og ég lauk mínu námi sl. vor og á þess vegna PÁSKAFRÍ -
Það má ekki skilja það svo að ég ætli ekki að gera neitt, ég ætla að gera ýmislegt skemmtilegt, hitta stórfjölskylduna í fermingu og afmæli og gefa mér tíma í það og njóta þess !!
Veðrið er búið að vera frábært í dag og stefnir í áframhaldandi blíðu.
Er að horfa á matgæðingaþáttinn -Heima er bezt- með öðru auganu. Einhver Klingenberg-kona sem sér lengra en nef hennar nær og spáir einhverju ógurlegu í kappræðum Dabba og Sollu - þá á framtíð íslensku þjóðarinnar að ráðast næstu fjögur árin a.m.k.
Man allt í einu eftir að mig dreymdi alveg svakalega skrítilega sl. nótt. Mér fannst ég vera gestur heima hjá fólki sem ég umgekkst töluvert fyrir alllöngu síðan. Svo fluttu þau burtu, en í draumnum var ég þarna og þau bjuggu enn á gamla staðnum. Ég vissi að eitthvað hræðilegt var að fara að gerast, var að reyna að finna út hvað væri að og leitaði um allt húsið að sprengju eða einhverju. Heyrði svo óp úr kjallaranum (sem ekki er til í raunveruleikanum) - fór þangað og fann son minn - svona tíu ára (hann er 18 ára núna) - blóðugan eftir að hafa dottið í sturtunni. En - í því að ég tek hann í fangið til að fara með hann upp rek ég augun í SPRENGJUNA, sem reyndar var ekki sprengja heldur fata með skelfiski sem var orðinn svo skemmdur að við hefðum sennilega drepist úr ólykt ef fatan hefði sprungið. Fatan náðist, var borin út og allt reddaðist.
Klikkað - finnst ykkur ekki ?
En allt tekur enda og ég lauk mínu námi sl. vor og á þess vegna PÁSKAFRÍ -
Það má ekki skilja það svo að ég ætli ekki að gera neitt, ég ætla að gera ýmislegt skemmtilegt, hitta stórfjölskylduna í fermingu og afmæli og gefa mér tíma í það og njóta þess !!
Veðrið er búið að vera frábært í dag og stefnir í áframhaldandi blíðu.
Er að horfa á matgæðingaþáttinn -Heima er bezt- með öðru auganu. Einhver Klingenberg-kona sem sér lengra en nef hennar nær og spáir einhverju ógurlegu í kappræðum Dabba og Sollu - þá á framtíð íslensku þjóðarinnar að ráðast næstu fjögur árin a.m.k.
Man allt í einu eftir að mig dreymdi alveg svakalega skrítilega sl. nótt. Mér fannst ég vera gestur heima hjá fólki sem ég umgekkst töluvert fyrir alllöngu síðan. Svo fluttu þau burtu, en í draumnum var ég þarna og þau bjuggu enn á gamla staðnum. Ég vissi að eitthvað hræðilegt var að fara að gerast, var að reyna að finna út hvað væri að og leitaði um allt húsið að sprengju eða einhverju. Heyrði svo óp úr kjallaranum (sem ekki er til í raunveruleikanum) - fór þangað og fann son minn - svona tíu ára (hann er 18 ára núna) - blóðugan eftir að hafa dottið í sturtunni. En - í því að ég tek hann í fangið til að fara með hann upp rek ég augun í SPRENGJUNA, sem reyndar var ekki sprengja heldur fata með skelfiski sem var orðinn svo skemmdur að við hefðum sennilega drepist úr ólykt ef fatan hefði sprungið. Fatan náðist, var borin út og allt reddaðist.
Klikkað - finnst ykkur ekki ?
