júlí 20, 2003
Heitir dagar !!
Úff, það er búið að vera svo heitt !
Á fimmtudaginn eftir að við hjónakornin vorum búin að koma frumburðinum í ferjuna á Seyðisfirði og komin aftur heim, vorum við að velta fyrir okkur hvað við ættum að gera af okkur það sem eftir lifði dags. Endirinn varð að fara upp í fjall og athuga hvort það væri ekki aðeins kaldara þar. En þar var heitara ef eitthvað var, enda nær sólinni, eins og minn spakvitri ektamaki orðaði það. Og til að fullkomna allt, rákumst við á svoooo fallega steina að við hreinlega urðum að taka þá með okkur heim, öll 25 kílóin (já ég veit, við erum svolítið klikk !!) Þegar heim kom, nenntum við ekki einu sinni að elda, fengum okkur pizzu og lágum síðan í leti það sem eftir var kvölds, steinuppgefin eftir 4 tíma púl í 22 stiga hita.
í gær ákváðum við að skreppa á Djúpavog, bara svona til að fá okkur súpu og nýbakað brauð í Löngubúð (eða þannig). Þar hittum við fyrir bæjarstjórann, sem áður var bæjarstjórinn okkar. Eftir stutta stund ákváðum við að nýta okkur góða veðrið á Djúpavogi, grilla og fá okkur smá rauðvín og koníak og gista bara í "Kongó" sem við og gerðum.
Í dag fórum við síðan inn í Fossárdal - um 15 km inn úr Berufirðinum. Þokan var að hrella okkur á leiðinni inn úr en svo létti til og við fengum hið besta útsýni eftir allt saman. Á leiðinni fundum við stóran og flottan geislastein, skólesít heitir hann réttu nafni. Hlakka til að sjá hvernig hann verður þegar ég verð búin að þrífa af honum allan leirinn.
Við keyrðum síðan heim til að sinna skyldustörfum sem að þessu sinni voru þau að taka á móti finnska sendiherranum og hans konu, fara með þau í stutta ferð um bæinn og borða síðan með þeim á Hótel Héraði. Þetta reyndist indælis fólk og kvöldið ánægjulegt í alla staði, nema hvað það byrjaði að rigna hressilega um það leyti sem við komum í Egilsstaði og linnti ekki látum fyrr en við vorum komin heim. Þokan hangir niður í miðjar hlíðar og ómögulegt að segja til um hvernig veðrið verður á morgun. Kemur bara í ljós.
Á fimmtudaginn eftir að við hjónakornin vorum búin að koma frumburðinum í ferjuna á Seyðisfirði og komin aftur heim, vorum við að velta fyrir okkur hvað við ættum að gera af okkur það sem eftir lifði dags. Endirinn varð að fara upp í fjall og athuga hvort það væri ekki aðeins kaldara þar. En þar var heitara ef eitthvað var, enda nær sólinni, eins og minn spakvitri ektamaki orðaði það. Og til að fullkomna allt, rákumst við á svoooo fallega steina að við hreinlega urðum að taka þá með okkur heim, öll 25 kílóin (já ég veit, við erum svolítið klikk !!) Þegar heim kom, nenntum við ekki einu sinni að elda, fengum okkur pizzu og lágum síðan í leti það sem eftir var kvölds, steinuppgefin eftir 4 tíma púl í 22 stiga hita.
í gær ákváðum við að skreppa á Djúpavog, bara svona til að fá okkur súpu og nýbakað brauð í Löngubúð (eða þannig). Þar hittum við fyrir bæjarstjórann, sem áður var bæjarstjórinn okkar. Eftir stutta stund ákváðum við að nýta okkur góða veðrið á Djúpavogi, grilla og fá okkur smá rauðvín og koníak og gista bara í "Kongó" sem við og gerðum.
Í dag fórum við síðan inn í Fossárdal - um 15 km inn úr Berufirðinum. Þokan var að hrella okkur á leiðinni inn úr en svo létti til og við fengum hið besta útsýni eftir allt saman. Á leiðinni fundum við stóran og flottan geislastein, skólesít heitir hann réttu nafni. Hlakka til að sjá hvernig hann verður þegar ég verð búin að þrífa af honum allan leirinn.
Við keyrðum síðan heim til að sinna skyldustörfum sem að þessu sinni voru þau að taka á móti finnska sendiherranum og hans konu, fara með þau í stutta ferð um bæinn og borða síðan með þeim á Hótel Héraði. Þetta reyndist indælis fólk og kvöldið ánægjulegt í alla staði, nema hvað það byrjaði að rigna hressilega um það leyti sem við komum í Egilsstaði og linnti ekki látum fyrr en við vorum komin heim. Þokan hangir niður í miðjar hlíðar og ómögulegt að segja til um hvernig veðrið verður á morgun. Kemur bara í ljós.
